"Γλουσιάρη" με αποκαλούσε η γιαγιά μου και την έστηνε καραούλι στις γωνίες, γιατί ήμουν γρήγορος και δεν μπορούσε να με κυνηγήσει.
Και τι να κάνει; Να μου βάλει τρικλοποδιά; Τρικλοποδιά είναι η γλώσσα, που κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει. Γιατί μεγαλώνει σαν τα φίδια το καλοκαίρι, την πατάς, σκοντάφτεις, πέφτεις και χαρίζεις χαμόγελα στους ισορροπημένους.
(Ξεκινώντας το κείμενο για να μην χαθώ, θα αφήνω πίσω μου πετραδάκια σαν τον χάνσελ και ελπίζω να φάνε την γκρέτελ αντί για μένα. Γιατί εγώ ο δόλιος απέμεινα πετσί και κόκκαλο και δεν θα σας "πιαστώ".)
Γιααα να σοφίσω λοιπόν για έναν φίλο. Η ζωή γλείφεται σαν παγωτό γρανίτα σε τρεις δόσεις:
Εμού του ιδίου(πρώτη κοτρόνα). Δηλαδή σε εμένα. Μια παρολίγον δια χειρός πατρός παλινδρομική κίνηση.
Έτσι την κόβουν την επιταγή οι τυχεροί...οι τυχεροί...οι τυχεροί.Μάλιστα, οι τυχεροί. Όπως λέει και ο Γιάννης ο αγγελ@κας. Μικροποσά βέβαια, με ανιδιοτελή παραλήπτη, που στα γυρνάει πίσω. Άμα τα φάει, λες "χαλάλι του" ή τον μαλώνεις και στα επιστρέφει.Οι κινήσεις του τυχερού, αφορούν αφόρητα, αφόρετα ντεμοντέ ρούχα που δεν τον κάνουν και επειδή τον βλέπουν σαν προσβολή της δημοσίας αιδούς, κοιτάνε να τον φάνε. Too much freedom και τι να την κάνεις;
Εμού του αιδίου(δεύτερη κροκάλα)Χιλιοειπωμένο, μα μη θορυβείστε.Σε καμία περίπτωση δεν αναφέρομαι κακοτρόπως,ούτε θα ήθελα να προσβάλλω το ισχυρόν φύλο.Αιδώς λοιπόν.
Μια απλή επεξήγηση-αναφορά σε ξεκαθαρισμένα πράγματα.Απλά χρησιμοποιώ το λογοπαίγνιο.
Πρόκειται για μια συναλαγματικούλα που την υπογράφεις χωρίς φως, με τράβηγμα και σφαλιαρίτσα στο μαγουλάκι, σε καμαρίνι με δύο συμβολαιογράφους κρυμμένους πίσω από το παραβάν, έναν δικηγόρο δευτεροξάδερφο που σου κουνάει το χέρι για να μην κουράζεσαι και εξακόσιους εξήντα επτά μάρτυρες βαρυποινίτες συμπάσχοντες που τους τάξανε χάρη.
Η οποία · βέβαια, παραλαμβάνεται από τράπεζα για χρηματοδότηση, με το ευνοϊκότερο επιτόκιο και τριτεγγυητή τα νεφρά σου.
Χαλάλι πάλι λες για να γλιτώσεις το χάλι, μην σε πουν χαλιάρη τα χάλια σου, που τυλίχτηκες μέσα στο χαλί και δεν μπορείς να πας να ξανατυλιχθεις (κι αυτό άμα το πείτε γρήγορα τρεις φορές, θα κάτσω να με...χαϊδέψετε).
Εμού του θείου(τρίτος μετεωρίτης )
Ε τώρα...λες και το προηγούμενο ήταν για ελαφρύ διάβασμα.
Όχι του Θείου,του θεικού.Του μπάρμπα. Του ραμολιού απέναντι πείτε του πως πεθαίνω(γιιιααα τα θολάάά τα μάτια του,τα μάάάτια του(συγνώμη με συνεπήρε το τραγούδι)).
Εδώ αγαπητέ/ή αναγνώστη/ρια είναι ότι απομένει απο μια σύνταξη χειρίας meta cheap-RA εποχής. Δηλαδή τίποτα .Εκτός και αν πήδηξες την δεύτερη θεματική ενότητα. Αλλά είναι λίγοι οι άτυχοι οπότε προχωρώ.
"Να βρεις κι συ ένα κουρίτσ να συ κοιτάξ στα γηράματα" ελάλησεν μια θειά εις έναν γάμον!
Μοναδικός δρόμος ζωής(μην ξεράσω) βεβαίως, βεβαίως, βεβαίως
Σατανικά πράγματα θα πω από δω και κάτω. Six six six stuff.
Στα γεραμάτα ούτε επιταγές έχει, ούτε γραμμάτια. Ζωίτσα είναι κι όσο προλάβεις.
By the way.
Το κορίτσι πες μου γιατί να σε κοιτάξει; και άμα δεν γουστάρει λουτρά στην Αιδηψώ; και άμα την "κάνει" νωρίτερα; και άμα κάθεται με τα μούτρα σου λόγω ανασφάλειας για μη παροχή ασφάλειας και λανθασμένης επιλογής επένδυσης;
...κι άμα σ' αγάπησε ή σε αγαπάει και την τραβάς πίσω;
κι άμα της καβαλάς το εικοσιτριάωρο, στο εικοσιτετράωρο;
κι άμα "τι θα πει ο κόσμος;"
κι άμα έμαθε σαν το πουλί στο κλουβί;
Τι θα της μείνει; ε;
Πολλά τα "αμα" και ζητώ συγνώμη.
Έργον τρίπρακτο έλαβε τέλος. Tin
