Αδιακρίτως αδιάκριτα

Δεν είναι "απλά τα πράγματα" που λένε, να το ξέρεις. 

 

Είναι που άϊ λάβ καρδίτσα (καμία σχέση με την ταινία)  που λένε...κι εδώ δεν ήρθαμε για να πούμε λιπαρά(σωστά το γράφω).

Μαθαίνεις πράγματα όσο ζεις κι αν είσαι ξεροκέφαλος στα χώνουν μέσα σου οι καιροί. Οι παλιόκαιροι, οι κακόγευστοι που φτιάχνουν τα ίδια πράγματα και τους ίδιους ανθρώπους. Φυσιολογικό γιατί το να επισκευάσεις ή να πασαλείψεις έχει μικρότερο κοστολόγιο απ' το να φτιάξεις κάτι καινούργιο. 

Κανά δυό εκατομμύρια σκατόσοφοι ίσως και παραπάνω θα αφήσουν την εσάνς "Τι είναι οι ζωές των ανθρώπων για να επισκευάζονται και τι λόγια είναι αυτά;(θα κοτσάρουν και το "Παναγία μου" στο τέλος να επισημοποιηθεί η φράση)

Ευτυχώς οι ζωές επισκευάζονται. Βέβαια δεν είναι οι ίδιες με την αρχική τους μορφή, κάτι θα λείπει λόγω φθοράς, όμως είναι σίγουρα πιο ελαφρές για να τρέξουν περισσότερο ή πιο σκληρές-βαριές για να αντέχουν στα χτυπήματα. 

Δυστυχώς με τον παλιόκαιρο οι εργοστασιακές ρυθμίσεις, θα χαλάσουν την επισκευή πάνω στις ζωές και ξανάμανά οι ίδιοι άνθρωποι θα παραχθούν. Επανάληψη.

Μαθαίνεις πολλά με την επανάληψη. Η επανάληψη χτίζει μνήμη. 

Το 'χουμε; 

Το ωραίο αυτού του επαναλαμβανόμενου κειμένου είναι η επισκευή και...η επανάληψη.

Να αφήσουμε τιμής ένεκεν και μερικά αξιώματα αυτά που δεν χρειάζονται απόδειξη, όχι τα άλλα (ξέρετε εσείς). Στηρίζεσαι μόνο στα χέρια σου μια και τα πόδια σου κοιτάζουν τον ουρανό. Όταν στηριχτείς ή έστω ξαποστάσεις, βοηθάς κάπως να στηριχτούν και οι άλλοι γιατί πως να το κάνουμε...δεν ζεις μόνος σου και το αγάπα τον πλησίον σου το χεις έμφυτο και δεν χρειάζεται να στο κυρήξει κανένας. Το να περιμένεις βοήθεια από "ευεργέτες" γιατί νοείς πως αυτή είναι η δουλειά τους είναι πολύ πιο χρονοβόρο απο το να βοηθηθείς με τις δικές σου δυνάμεις και... λέμε τώρα...παίζει να χέστηκαν για σένα οι ανύπαρκτοι ευεργέτες της ιδιοτελούς ανιδιοτέλειας .

 

Αυτά είχα να πω  

και αυτό που μου μεινε 

είναι που τον Μαργιούλη  τον πήρε το κανό.

!!!(μέχρι να βρω ένα άλλο)

Που είσαι ασφαλής; Που νιώθεις ασφαλείς; Αν πας για το βουνό θα σε πιάσει καμία υψοφοβία, αν πας στον ουρανο μπορει να πέσεις και να μην ανοιξει αλεξίπτωτο, αν πας στην θάλασσα μπορεί και να πνιγείς. Γιατί στην ξηρά το ίδιο δεν είναι; και το Μπαγκλαντές μπορεί να είναι πιο κοντά από ότι σου λένε οι αποστάσεις.

Προστατευμενος/η. Που είναι το καταφύγιο σου; Που δεν ρίχνει καρεκλοποδαρα που δεν κρυώνεις; και που δεν θα σε βρει πυρηνικός όλεθρος; Αναμφίβολα πράγματα άν ρωτάς και δεν ξέρω κατά πόσον ισχύει αυτή η έννοια. Που μπορεί να γίνει ακόμα πιο αστεία στο "ασφαλής συναισθηματικά".

Εκεί που θα κρυφτείς;; όταν μάλιστα σε κυνηγά και ο ίδιος σου ο εαυτός; που για κάποιους είναι χειρότερος από θεομηνία. 

Αλλά ήθελα να πω, αλλά γράφω κι άλλα σκέφτομαι. Ειναι που καιρό έχω να σου γράψω

!!!(μέχρι να βρω κάτι άλλο)

 

 

είναι ωραίο να γκρινιάζεις της ζωής, ανάλαφρο, δακρύβρεχτο και ευγενές. Χάδι δεν θα πάρεις πίσω, ίσως όμως εισπράξεις κανένα βλέμμα συμπόνοιας. Άραγε οι άνθρωποι καταλαβαίνουν πότε γίνονται σκ@τιάρηδες και σκληροί ή το προσπερνούν αδιάφορα χωρις καν να αυτοδικαιολογηθούν;

Αυτοδικαιολογία, μια ασυναίσθητη αυτόματη εαυτού δικαιολογία 

και άλλοι μηχανισμοί  δημιουργίας ασυναίσθησης σε φτωχά λεξιλόγια 

όπως αυτό του γραφέα.

Κάτι σαν αδιαφορία όπως αυτή που τόσα χρόνια μου καλλιεργείται. 

Άραγε θα ανθήσει; 

Σε τόσο άγονο έδαφος; 

κι αν ανθήσει και βγάλει καρπούς... θα τρώγεται η ίδια σας η πίκρα; 

Προσπαθώ μαζί σας, αλήθεια προσπαθω μα όλο χάνω 

!!!(μέχρι να βρω άλλο)

Γιατί παραπονιέσαι; Αφού το χούι σου αυτό ήταν πάντα, να διαλύεις, να σπας, να καταστρέφεις είδωλα. Στο κυνήγι της διευκρίνησης του αυτονόητου. 

Το όνειρο λοιπόν ενός ανόητου... 

συγνώμη λάθος... 

του έξυπνου που με στανιό να γίνει ανόητος, 

τέλος δεν βρίσκει. 

Ζωές, 

ελκυστικά πράγματα, 

πειράματα χημείας σε γνωστές εφαρμογές 

εκατομυριοδουλεμένα στο ίδιο εργαστήριο 

μην τύχει και ξεχαστεί η φόρμουλα.

Η αλχημεία πέθανε πάνε πολλά τα χρόνια

ε ναι, ξέρεις πιά

αν βάλεις στο σωλήνα χώμα, αέρα και νερό  

δεν θα βγουν νεράίδες και ξωτικά 

μόνο λάσπη

χρώματος καφέ και φυσητή βρομιά    

μέχρι

Λέει και η θεοφανία η πρεσβυτέρα "Μάντης είσαι;!".'Οχι μανδάμ, τυφλό με λές, μάντη δύσκολα.. Στα σύννεφα του νου του ο γκαβός, προσπαθεί να συνθέσει εικόνες που μοιάζουν σε μια πραγματικότητα πραγματική κι έτσι χωρίς πραγματικά να δει , καθαρά και ξάστερα το γεγονός να ζει, συνθέτει κάτι που είναι αληθινό αλλά και μη.

Πλησιάζω αργά,εκατοστό και χιλιοστό σαν ύπουλος βρομιάρης καρτερατζης κυνηγός, να πιάσω το αληθογουρουνο το κολλητό του ψευτοκουνελου, μα...συχαίνομαι το κυνήγι

Η πέμπτη πράξη

       Και αν υπήρχε;  

 

Η πέμπτη πράξη.  

Αυτή που δεν προσθέτει ούτε αφαιρεί,  

σίγουρα δεν πολλαπλασιάζει και μήτε διαιρεί. 

Ας την πούμε μετάβαση, γιατί μαθηματικά δεν στέκει,  

παίρνει τους αριθμούς τους μεταλλάσει, όπως ορίσει αυτή οτί πρέπει  

Κάνει το ένα...δύο, το χίλια ίσο   

βάζει μετά μηδενικά μπροστά και πίσω  

με ένοια φανταστική σε κάνει κροισο  

κι όσο θα την κοιτάζεις θα μοιάζει λογική.   

Απλά αναρωτιέμαι    

Γιατί μόνο αυτή λείπει   

και πλαισιώνει τέλεια αυτόν τον κόσμο τον θεοπάλαβο που είναι τόσο ριχός και προσπελάσιμος όσο οι ορυζώνες της χαλάστρας.       

Καινούργιος χρόνος, καινούργιο κείμενο πειραματικό.  

Πάμε παρακάτω    

 

 [+][-][/][*][⚛]   

 

Η πέμπτη πράξη αφορά μόνο αυτούς που δεν συνάδουν με την λογική σας. Σκουπίδια κοινώς που ρίχνετε στον κάλαθο των αχρήστων μετά την χρήση ή και την μη χρήση βάση της οπτικής σας.  Σκληρό.  Καθόλου αν αναλογιστεί κάποιος την πορεία τους μέσα στην ανακύκλωση και την καινούργια χρήση των επεξεργασμενων κομματιών τους στην ζωή σας. Αηδίες σοφίσεις μα κάπως πρέπει να κάνουμε την αρχή για να εξηγήσουμε τα σωστά μαθηματικά. Σας προστίθεται μια λύπη, την νοείτε ως αφαίρεση, μέσα σας την πολλαπλασιάζετε αυθαίρετα, πιθανότατα με τον αριθμό των ανασφαλειών σας και μετά διαιριστε. 

Κάνω λαθος; 

πιθανόν. 

Μα με τις πράξεις σας σιγουρα μεχρι εκεί φτάνετε. Μπορείτε μόνο να αλλάξετε την σειρά. Μια ασταμάτητη λούπα. Για να ζήσεις, να υπάρξεις, να ερωτευτείς και στο μέγιστο να αγαπήσεις ισως και να μισήσεις πρέπει να μεταβεις. Όχι να αλλάξεις, να μεταλλαχθείς. Εκεί που πας μπροστά να πατήσεις το rewind. Π.χ. Την στιγμή που βρέχει να κλείσεις την ομπρέλα σου, εκει που καίει να βαλεις τα χερια σου, εκεί που ακούς φωνές αντί να κρυφτείς να στήσεις τα αυτιά σου πάνω στο στόμιο της κραυγής.  

Τα παιδιά είναι πιο θαρραλέα από εσάς, ξέρουν την μετάβαση, ξέρουν την μετάβαση στην φαντασία. Θαυματοποιούν με ένα κλικάρισμα δαχτύλων χωρίς να ξέρουν του θεούς σας και τα πλάνα σας. Μεταβαίνουν,  φτάνουν πιο γρήγορα στο αποτέλεσμα που είναι σωστό κι ας μην είναι. 

Βγάζω θυμό που δεν καταλαβαίνετε.  Έτσι σας ξεκινάω και μην με συμπαθάτε και μην μ αντέχετε. Ποσα δάχτυλά έχετε? 

Πόσα δάχτυλά έχετε? Τα μετρήσατε?  

Είμαι σίγουρος πως μόνο τα δικά σας βλέπετε. 

 

 

 [+][-][/][*][⚛]   

 

 

H Μαλβ όπως και όλες οι γυναίκες γνωρίζουν καλά τα μαθηματικά. Βασικά αν θέλετε να μάθετε σωστά μαθηματικά ρωτήστε μια γυναίκα, εμείς είμαστε σκράπες. Μπερδευουμε τις πράξεις και άμα κουραστούμε πετάμε κι ένα " έλα μωρέ δε βαριέσαι, πέντε πάνω-πέντε κάτω". Την Πέμπτη πράξη, την απίθανη πράξη μπορείς να την υπολογίσεις μόνο συνεργατικά. Άσχέτου φύλλου, είδους, ράτσας και αποκλειστκά και μόνο στις διασταυρώσεις των συναισθημάτων αυτών που αναπνέουν   

Αντε πάλι... 

Ασκήσεις για το σπίτι. 

Εκεί που δεν σας βλέπουν (μην ξεφτιλιστειτε κιολλας) αγκαλιάστε ένα δέντρο.  

Πως νιωσατε; 

Ένα η δύο;  

Και τα δύο σωστά είναι  

(Έναν άνθρωπο;)  

 

 

[+][-][/][*][⚛]      

 

 

Παράγωγες λέξεις της πέμπτης πράξης. 

 

Αχαριστώ Δεν θέλει επεξηγήσεις. Είναι το ευχαριστώ με αχάριστο τρόπο. Ενδεχομένως και το ευχαριστώ του αχάριστου. 

Δυμναστής ο εν δυνάμη γυμναστής ή θα σας γελάσω  

Αιονώ Εννοώ με έναν τρόπο κάθετο,οριζόντιο, κυρτά πλάγια κυκλικό, με μια εκδήλωση πάθους. Χωρίς ο εκφωνητής να ενδιαφέρεται για την έννοια του ιδίου του θέματος που εννοεί (πιθανότατα κιόλας να την έχει ξεχάσει) σε βάθος χρόνου μιας αιωνιότητας. 

Τούνελτ από το αγγλικό tunel. Ένα τούνελ, που είναι τόσο μεγάλο χιλιομετρικά που την στιγμή που νομίζεις πως τελειώνει έχει κι άλλο τόσο... κι άλλο τόσο...κι άλλο τόσο... 

Εκτόξεψη Μια εκτόξευση-έκρηξη μεγέθους κινέζικου βεγγαλικού, σαν αυτά του εορτασμού της χρονιάς του δράκου στην αρχαία Κίνα.  

Γέψη Μια γεύση (συνήθως άσχημη) μαζί και ο δρόμος σε μια γρήγορη πέψη για να γλυτώσεις απ αυτήν την γέψη.      

Συναυλή Μια συλλαβή μέσα σε λέξεις που χρησιμοποιούντε στην ορολογία των μουσικών συναυλιών.    

και άλλα πολλά  

"Καποιες φορές λυπάμαι εσάς που δεν πίνετε, γιατί έτσι όπως ξυπνήσατε έτσι θα είστε και για την υπόλοιπη σας μέρα."  

Dean Martin     

 

 

 [+][-][/][*][⚛]     

 

 

Η πέμπτη πράξη δεν δίνει πρόσημα στους αριθμούς. Γιατί αιονεί και τα δυο μέσα σε μια παρένθεση, μιας παρένθεσης, μιας παρένθεσης... και έτσι το ένα αναιρεί το άλλο. Δεν υπάρχει θετικό ή αρνητικο πρόσημο μόνο το μεταβατικό πρόσιμο αυτό που διευκολύνει αυτόν που κάνει την πράξη. 

Αυθαίρετα όπως τα αξιώματα, ορίζεις το σωστό. 

"Σύνολο των ρευστών αριθμών" έτσι θα τους ονομάσουμε γιατί έχουν κινητικότητα και στάζουν στο επίπεδο από μια συμπάντια χαλασμένη βρύση. Εσείς τους ανακαλύψατε μην με κοιτάτε! εγώ κομπάρσος είμαι σ αυτήν την παράσταση και το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να εξηγώ την χρήση.    Συμπλήρωση του λεξικού των παραγώμενων λέξεων της πέμπτης πράξης   

Δυοτοπία(διουτοπία) Είναι η δυστοπία όταν κοπεί η φράτζα που έχει το σ, σε ένα γκράφιτι τοίχου μιας προβληματισμένης γενιάς. Με απλά λατινικά η ουτοπία εντός ταυτίζεται με την ουτοπία εκτός, μια διπλή ουτοπία που σταματά να είναι ουτοπική μα επιτέλους πραγματική...     

 ή...δύο τοπία    

 

https://m.youtube.com/watch?v=o4m5jQy5A2U  

 

[+][-][/][*][⚛]   

 

Προβλήματα της 5ης πράξής:  

Ασκήσεις για το σπίτι.  

Το καλύτερο  μέρος στο καρπούζι δεν είναι η καρδιά, 

είναι όμως ο νεροχύτης, 

δίπλα σου το μεγάλο τάπερ γεμάτο  

και στο στόμα σου το εσωτερικό κόκκινο μέρος απο τι φλούδες που ξέχασε το μαχαίρι να κόψει; 

Την στιγμή εκείνη που στάζει το στόμα σου χυμούς, η μύτη σου τρώει κι αυτή μαζί σου και όλα γύρω σου θέλουν πάλι καθάρισμα, μήπως εκεί βρίσκεται το καλύτερο μέρος του καρπουζιού;    

 

Επιπλέον ζητούμενα-προβληματισμοι προς συζήτηση.    

Δεν καθαρίσατε ποτέ σας καρρπούζι;  

Είναι μεγάλο και ποιος θα το φάει όλο αυτό;  

Σας τέλειωσε το τυρί φέτα και πως θα αηδιάσετε τους γύρω σας; 

Είστε βαμμένες/βαμμένοι και φοβάστε μην φάτε τα χημικά που βάλατε στην μάπα σας;   

 

Τότε στο διαλο να παει και το καρπουζι, τρως και 2 ροδακινα φαλακρογυαλιστερα (?)   

 

 [+][-][/][*][⚛]     

 

Μπορούμε να θεωρήσουμε πως η πέμπτη πράξη είναι κάτι το μαγικό. Σαν να έχει μέσα της παγανιστικές τελετουργίες και ακαταλαβίστικες πρακτικές στο πως δίνει το σωστό αποτέλεσμα χρησιμοποιώντας μουτζούρες και βρόμικα σύμβολα, ασύμβολα. 

Δεν ξεκινήσαμε να γράφουμε όμως σήμερα γι αυτό.  

Η λέξη "αγάπη" χρησιμοποιεί την πέμπτη πράξη και επιβεβαιώνεται με ένα απλό πείραμα μαγειρικής.  

2 πάγκοι σε 2 ίδιες κουζίνες  

2 x 400 γραμμάρια αρακά (απ τον ίδιο κήπο) 

2 x 2 φρέσκιες ντομάτες (απ τον ίδιο κήπο)  

2 x 2 φρεσκοξεριζωμένα καρότα (απ τον ίδιο κήπο) 

2 x 2 χούφτες άνηθο (απ το ίδιο ματσάκι) 

αλάτι ένα κουταλάκι απ το ίδιο βάζο 

πιπέρι μισό κουταλάκι απ το ίδιο βάζο 

2 μάγειρες  

ίδιος τρόπος εκτέλεσης(αράκας είναι σιγά την τέχνη, τι διάλο...)  

 

...Διαφορετικό φαγητό. 

 

Το ένα το καταπίνεις να φύγει η πείνα σου  και το άλλο το νιώθεις μέχρι τις φτέρνες σου! Ρωτάς τον δεύτερο μήπως έκλεψε και σου λέει ένα-ένα τα υλικά μα κομπιάζοντας στο τέλος σου λέει  "έβαλα και λίγο αγάπη..."   

Αφανής είναι η αγάπη, 

δεν της αρέσει να επιδεικνύεται, 

αποτέλεσμα σωστό θα παράξει  

όπως... και η πέμπτη πράξη      

 (Αν βεβαίως αποδεχτείτε ότι δεν συνάδει με την λογική σας)  

https://www.youtube.com/watch?v=MFtuoHCaNG4  

 

[+][-][/][*][⚛]   

 

Κι ο Γιάννης απάντησε   

"Για να σβήσω το φως ανάμεσα μας" 

Ποιος ειναι ο γιαννης;  

Ένας ερασιτέχνης γυναικολόγος    

Στην παραπάνω περίπτωση, ο Γιάννης ρωτηθηκε γιατι ηταν τοσο αφοσιωμενος στο κινητο του και η απαντηση αφορουσε το μοντάρισμα μιας φωτογραφίας. Στην επεξήγηση που δόθηκε από τον γραφεα για το ποιος είναι ο γιαννης, η απάντηση όσο κι αν ενοχλεί είναι πραγματικότητα. Όπως βασικά είμαστε όλοι εμείς του ασθενούς φύλλου. Οι επεξηγήσεις γενικά κουράζουν για αυτό και κατανοήθηκε η πέμπτη πράξη.   

Καμία συνοχή σκέψης, κανενός είδους πρακτικές, γνωστό μόνο το αποτέλεσμα εξομοιωμενο μέσα σε κβαντικό πεδίο, επιθυμητό, μόνο από τους συντελεστές του.   

 

[+][-][/][*][⚛]   

 

Γέμισε ο ουρανός αστραπές. Όλο λάμψεις και φώτα φυσικά ανάμεσα στα δέντρα που στηρίζουν την νύχτα στο στερέωμα. Σαν να τα ξεκουραζανε απ το βαρύ φορτίο αυτού του ατελείωτου καλοκαιριού. Τι να σου κάνουνε κι αυτά; πόσες δουλειές να φτιάξουνε. 

Το πρωί δροσιά,το μεσημέρι ίσκιο, το βράδυ οξυγόνο και χαμαλίκα.