Σε καλό να μας βγει … τόση σοβαρότητα

   Καλησπέρα αδέρφια. Ήρθε η σκυτάλη τελικά και στα δικά μου χέρια, αλλά δεν θα τρέξω, απλά ένα περίπατο θα κάνω στο νου σας. Είμαι λάτρης του ποιητικού λόγου και δεν τα πάω καλά με το πεζό. Μου αρέσει το συμπυκνωμένο νόημα και η ελευθερία φαντασίας που αφήνει η ποίηση, αλλά κάτι με έσπρωξε σήμερα για μικρή αλλαγή. Βλέπεται, ανήκω στο ζώδιο της παρθένου (αμάν κι αυτή τόσα χρόνια …ποιος ξέρει τι κουσούρι θα έχει κι έχει μείνει ακόμη) και όπως λένε οι 7 αστροσοφοί της εποχής μας είμαι σοβαρός ,εγκρατής ,λιγομίλητος .Τρίχες.  Δώσε μου ένα ποτηράκι παραπάνω κρασί σ’ ένα καλό μαγαζί και φωτιά θα το βάλω. Δώσε ένα άτομο διπλά μου, που ξέρω ότι δε θα σπαταλήσω τη σκέψη μου και θα κελαηδάω μέχρι να κλείσει φωνή μου.

    Στη ζωή μου είχα τέτοιες μέρες και ευτυχώς έχω ακόμη. Υπέροχες παρέες, να σε κάνουν να κλαις από τα γέλια και ταυτόχρονα να ξεδιπλώνονται οι μεγαλύτερες σοφίες. Και δίπλα πεινασμένα βλέμματα. Τι έχουν πάθει αυτοί και γελούνε τόσο; Άνθρωποι χωρίς προβλήματα! Ναι ρε αδερφέ δεν έχω.  Χθες έπεσα από τον ουρανό και αν εξαιρέσεις ότι απλά στραμπούλιξα λίγο το πόδι μου, όλα τα άλλα τα έχω λυμένα. Κι εσύ τι; Με το να κάθεσαι και κλαις τη μοίρα σου δεν τα έλυσες τα θέματα σου; Μήπως δεν λύνονται έτσι; Λέω τώρα. Άλλα αυτό που πραγματικά με εκνευρίζει είναι όταν θα παρευρεθεί κάποιος μοιρόφοβος στη παρέα μας και θα πετάξει την σπανιότατη ατάκα … μπα τόσο γέλιο σε καλό να μας βγει. Ποιος κερατάς το είπε πρώτος και έγινε σήμα κατατεθέν των ξενέρωτων ανθρώπων δεν ξέρω. Ότι και καλά τι; Α γέλασα σήμερα αύριο μάλλον θα κλάψω. Τι είναι αυτό πάλι , το yin yang του ηλιθίου.  Έτσι είναι η κάθε μέρα μου αδελφέ. Με γέλιο. Ξαφνιάζεσαι; Ναι γίνεται! Και αν δεν είναι, παλεύω να γίνει. Δύσκολα κάποιες φορές, άλλα το παλεύω. Το είπε και ο Chaplin, μέρα δίχως γέλιο, μια χαμένη μέρα.

  Έτσι για αντίποινα την επόμενη φορά που θα έρθω αντιμέτωπος με κανένα σοβαροφανή μίζερο και αφού θα τελειώσουμε την συζήτηση μας θα κάνω μια παύση τριών δευτερολέπτων. Θα τον κοιτάξω βαθιά στα μάτια σαν πεινασμένο γατί. Θα τον χτυπήσω παρηγορητικά στη πλάτη. Θα σταυροκοπηθώ και θα του πω με τρεμάμενη φωνή. Σε καλό να μας  βγει σήμερα… τόση σοβαρότητα. Φτου… φτου, φτου!

   Δεν υπάρχει καμία απόδειξη ή εγγύηση ότι αν πάρεις τη ζωή πολύ σοβαρά θα πάνε όλα ρολόι. Ούτε το αντίθετο βέβαια, άλλα αν είναι να το ρισκάρουμε … ας είμαστε χαρούμενοι. Πάντα θα είμαι διπλά σε ανθρώπους που με χρειάζονται να τους ακούσω αλλοίμονο, αλλά τη συμβουλή μου θα την δώσω όπως πιστεύω. Ο κάθε άνθρωπος διαλέγει μόνος το μονοπάτι και τον τρόπο που θα το διασχίσει. Είναι δικαίωμα του. Αλλά δεν είναι υποχρέωση κανενός να τον ακολουθήσει  σ΄ αυτό…

Υ.Γ. Τι φλύαρος, ξαναγυρνώ στα ποιήματά μου.

Πίσπηρας …

try(en)out

- Προσπάθησα

Προσπάθησα-προσπάθησα.Για όλα μου προσπάθησα.
Προσπάθησα,σαν χάθηκε η ισορροπία μου, ξανά μου να σταθώ, προσπάθησα.
Προσπάθησα...προσπάθησα για την ζωή μου και σαν την έχασα για να την βρώ, προσπάθησα.
Προσπάθησα-προσπάθησα-προσπάθησα και βάπτισμα του έδωσα εμμονή. Τότε προσπάθησα να γίνει υπομονή.
Προσπάθησα, να αλλάξω. Προσπάθησα το λάθος μου χίλιες φορές να το πληρώσω.
Προσπάθησα-προσπάθησα για όλη μου την ίδια την προσπάθεια, προσπάθησα.
Προσπάθησα να φύγει η λύπη...που είναι άσχημη, να με γελάσω, προσπάθησα... να νιώσω ρε γαμώτο μου προσπάθησα. 
Προσπάθησα γιατί έτσι τώρα έμαθα και τι να κάνουμε; Προσπάθησα.
...και μέσα στο κεφάλι μου προσπάθησα, να γίνει έπειτα ο πόνος μου βροχή προσπάθησα.
Προσπάθησα στα βήματα.Προσπάθησα στις λέξεις.
Προσπάθησα γιατί ακόμα ανασαίνω κι αγαπώ. Μια λέξη γίνανε η αγάπη και η ανάσα.
Δεν πρόκειται να ρθεί, προσπάθησα. 
...και ξέρω πως έπρεπε να φύγω... μα να μείνω πάλι μου προσπάθησα.
Όταν κουράστηκα, εξαντλήθηκα, μου 'πα πως είναι ψέμα μου, ξαναπροσπάθησα.
Γιατί η ίδια η αλήθεια μου είναι αυτή, να προσπαθώ.
Τάχα να πω "ας έχει φύγει εγώ προσπάθησα..."



Τι λές και εσύ; 

- Σταμάτα.

Προσπάθησες πολύ
Χίλιες φορές σου στέρησες αυτό που λεν αληθινό φιλί
Έλιωσες και το μέσα σου για μια αναμονή.
Για μια συγχώρεση -
διακόσια βράδια πέρασες πνιγμένος στο κελί.
κι η μοναξιά σου απειλή.
Με την κατάθλιψή μολύβι σου μια τεθλασμένη σου γραμμή.
Έεε!Μ' όλα τα θάρρη του κόσμου
προσπάθησες πολύ

Όταν τα χέρια σου, η σκέψη σου, η καρδιά σου σε πουλήσουν διάβασε το για να σε βοηθήσει, ένα τσιρότο από μένα το σκιάχτρο σου.
Για σένα ανόητο τενεκεδένιο παιδί.




tin and the scarecrow

Η βροχή

Πέφτεις

Δεν μπορώ να σε κρατήσω το ξέρεις;
Σου φωνάζω και σβήνεις την φωνή μου-πεθαίνω-το ξέρεις; 

Κομπιάζω και χάνεσαι στα άπειρα μικρά σου πρίσματα.
Τα χρισματά σου-με πνίγουν το ξέρεις;
Κι ανοίγουν τα μάτια μου στα σύννεφα σου και πάλι μισεύεις.
Τρέμω με βλέπεις;
και η κιμωλία μου γράφει τα λόγια μου αχνά και τα παίρνεις...
τα πετάς...
Σου μιλάω, ποια είναι η γλώσσα που καταλαβαίνεις;
Να σταματήσω να τρέχω για σενα-να κρυφτώ-να μη με ξέρεις;
Απλώνω τα χέρια ψηλά για να δεις, τον μαυροπίνακα που γράφει το όνομά σου-μα η ίδια σκηνή ξανά και φεύγεις.
Ζητιάνος-επαίτης.
Έγινα για σένα που λείπεις
και φέρεις
τους κόσμους των άστρων
στα μάτια σου μεσα-
Σ αγαπώ ρε... το ξέρεις;

Tin 


Ποτέ δεν αλλάζεις.
με τον ίδιο ρυθμό
μόνο φωνάζεις-να φύγω απο δω
θέλω να πέσω μαζί σου-να ντυθώ το φιλί σου
Κι όμως δεν είμαι τέτοιος εγώ

...μου φαίνεται λίγο-κι εγώ δεν χορταίνω
όλο μ' αφήνεις-να περιμένω(γαμώτο σαπίζω-βαραίνω)
ξανά να σε δω...
αυτός είναι πάνω κι εγώ είμαι εδώ κι όλο τον διώχνεις-τον μαζεύω εγώ
βρίζει τον ήλιο, κλωτσάει τον αέρα και μιλάει για 'σένα ηλιόλουστη μέρα.
και τι να του πω; "στα ίδια κι εγώ"; να πω σ' αγαπώ;
που τρέχω στους δρόμους μην σε χάσω λεπτό;
κάθε που πέφτεις...αυτός γίνομαι εγώ.
θέλω να υπάρχω όπου υπάρχεις στη γη ή στον ουρανό.

 and...the scarecrow