Σε καλό να μας βγει … τόση σοβαρότητα

   Καλησπέρα αδέρφια. Ήρθε η σκυτάλη τελικά και στα δικά μου χέρια, αλλά δεν θα τρέξω, απλά ένα περίπατο θα κάνω στο νου σας. Είμαι λάτρης του ποιητικού λόγου και δεν τα πάω καλά με το πεζό. Μου αρέσει το συμπυκνωμένο νόημα και η ελευθερία φαντασίας που αφήνει η ποίηση, αλλά κάτι με έσπρωξε σήμερα για μικρή αλλαγή. Βλέπεται, ανήκω στο ζώδιο της παρθένου (αμάν κι αυτή τόσα χρόνια …ποιος ξέρει τι κουσούρι θα έχει κι έχει μείνει ακόμη) και όπως λένε οι 7 αστροσοφοί της εποχής μας είμαι σοβαρός ,εγκρατής ,λιγομίλητος .Τρίχες.  Δώσε μου ένα ποτηράκι παραπάνω κρασί σ’ ένα καλό μαγαζί και φωτιά θα το βάλω. Δώσε ένα άτομο διπλά μου, που ξέρω ότι δε θα σπαταλήσω τη σκέψη μου και θα κελαηδάω μέχρι να κλείσει φωνή μου.

    Στη ζωή μου είχα τέτοιες μέρες και ευτυχώς έχω ακόμη. Υπέροχες παρέες, να σε κάνουν να κλαις από τα γέλια και ταυτόχρονα να ξεδιπλώνονται οι μεγαλύτερες σοφίες. Και δίπλα πεινασμένα βλέμματα. Τι έχουν πάθει αυτοί και γελούνε τόσο; Άνθρωποι χωρίς προβλήματα! Ναι ρε αδερφέ δεν έχω.  Χθες έπεσα από τον ουρανό και αν εξαιρέσεις ότι απλά στραμπούλιξα λίγο το πόδι μου, όλα τα άλλα τα έχω λυμένα. Κι εσύ τι; Με το να κάθεσαι και κλαις τη μοίρα σου δεν τα έλυσες τα θέματα σου; Μήπως δεν λύνονται έτσι; Λέω τώρα. Άλλα αυτό που πραγματικά με εκνευρίζει είναι όταν θα παρευρεθεί κάποιος μοιρόφοβος στη παρέα μας και θα πετάξει την σπανιότατη ατάκα … μπα τόσο γέλιο σε καλό να μας βγει. Ποιος κερατάς το είπε πρώτος και έγινε σήμα κατατεθέν των ξενέρωτων ανθρώπων δεν ξέρω. Ότι και καλά τι; Α γέλασα σήμερα αύριο μάλλον θα κλάψω. Τι είναι αυτό πάλι , το yin yang του ηλιθίου.  Έτσι είναι η κάθε μέρα μου αδελφέ. Με γέλιο. Ξαφνιάζεσαι; Ναι γίνεται! Και αν δεν είναι, παλεύω να γίνει. Δύσκολα κάποιες φορές, άλλα το παλεύω. Το είπε και ο Chaplin, μέρα δίχως γέλιο, μια χαμένη μέρα.

  Έτσι για αντίποινα την επόμενη φορά που θα έρθω αντιμέτωπος με κανένα σοβαροφανή μίζερο και αφού θα τελειώσουμε την συζήτηση μας θα κάνω μια παύση τριών δευτερολέπτων. Θα τον κοιτάξω βαθιά στα μάτια σαν πεινασμένο γατί. Θα τον χτυπήσω παρηγορητικά στη πλάτη. Θα σταυροκοπηθώ και θα του πω με τρεμάμενη φωνή. Σε καλό να μας  βγει σήμερα… τόση σοβαρότητα. Φτου… φτου, φτου!

   Δεν υπάρχει καμία απόδειξη ή εγγύηση ότι αν πάρεις τη ζωή πολύ σοβαρά θα πάνε όλα ρολόι. Ούτε το αντίθετο βέβαια, άλλα αν είναι να το ρισκάρουμε … ας είμαστε χαρούμενοι. Πάντα θα είμαι διπλά σε ανθρώπους που με χρειάζονται να τους ακούσω αλλοίμονο, αλλά τη συμβουλή μου θα την δώσω όπως πιστεύω. Ο κάθε άνθρωπος διαλέγει μόνος το μονοπάτι και τον τρόπο που θα το διασχίσει. Είναι δικαίωμα του. Αλλά δεν είναι υποχρέωση κανενός να τον ακολουθήσει  σ΄ αυτό…

Υ.Γ. Τι φλύαρος, ξαναγυρνώ στα ποιήματά μου.

Πίσπηρας …