Ετικέτες

Κυριακή 29 Ιουλίου 2018

Αλήθεια



Βρήκα μια αλήθεια.
Την παραποίησα όπως μου άρεσε, έφτιαξα
μια
καινούργια
αλήθεια...
Που σαν κράμα έδεσε μες το χυτήριο του μυαλού μου
κι απέκτησε
ελαστικότητα, αντοχή, γυαλάδα και χρησησυνήθεια.
Όμως είναι λοξή και αντικρούεται 
παντού και πάντα δεν ισχύει.
Μα ειναι κακό σκυλί και δεν πεθαίνει,
παραμένει,
ακόμα...
αλήθεια...
Σου λέω αλήθεια. Είναι φτιαγμένη απ' απαγορευμένα παραμύθια.
είναι τόσο ασήμαντη, τρελή και αστεία αλήθεια
Ποτέ δεν ενοχλεί.
και ανιδιοτελέστατα-
-αφελέστατα δίνει το χέρι της σαν της ζητούν βοήθεια.

μισή πως είναι το γνωρίζει, αυτό μισεί
μα ψέμα πάνω της, κανένα τέρας, πιά δεν χτίζει
Ζωές, ανθρώπους, έρωτες, ούτε πειράζει ούτε χωρίζει

πηγάζει από μέσα μου

κι εκεί που την ξεχάσaτε βαθιά σε ένα κελί
στα κάγκελα πετάγεται με μια φωνή απλή
να σου φωνάζει "είμαι η μόνη που σ΄αφήνω να κοιμάσαι σαν πουλί".

είναι ελεύθερη ποτέ δεν απειλεί, θέλει να εννοεί: 
μπορείς να ζεις με εσένα
μπορείς να ζεις δίχως εσένα
μπορείς και άμα θες... απλά... να ζεις
μπορείς και να μην ζεις.
μπορείς
όμως να ζεις
λιγάκι 
και για σένα.

Α ρε αλήθεια μου εσύ που όλα τα μπορείς!

μια αληθινή αλήθεια ...αλήθεια
σπάνιο κατασκεύασμα πήρες απ' την ανάσα μου
κουβέντα δε σηκώνεις

συνέχεια όλο πεισμώνεις
παρέα με τις άλλες δεν γούσταρες να κάνεις
μην βγούνε και σου πουν πως όλο τις προσβάλεις
κι ακόμα δεν μεγάλωσες το ψεύτικο το δέος τους να βάλλεις.




The scarecrow


  



Σάββατο 28 Ιουλίου 2018

εν συντομία

Εν συντομία για μια σύντομη τριβή θα ήθελα να αφήσω τα εξής.
Αν δεν είσαι ανασφαλής έστω και στο ελάχιστο νοείσαι ασθενής. Αν ήσουν ασθενής και τώρα πια δεν είσαι, ενδέχεται να είσαι επιρρεπής .
Σε τι όμως;
Αν δεν το γνωρίζεις.
Τότε είσαι αφελής.
Σαν αφελής θα είσαι πιο επιρρεπής,.. σε νόσους, οπότε πιθανότατα να ξαναγίνεις ασθενής.
Μπερδεμένα πράγματα.  
Τελειώνοντας εν συντομία και για να μακρηγορήσω.
Η καλύτερη έκδοση του εαυτού σας, για μένα είναι αυτή, που αφελέστατα αγαπά την μέρα σας, την επιρρεπή νύχτα σας, τον ασθενή τον δρόμο σας.

φορ σορτ 

Ο αφελέστατα επιρρεπής στις ασθένειες Tin


Σάββατο 21 Ιουλίου 2018

instantάποψη

Τρεις μέρες έκανε να συνέλθει το μάτι μετά το κλίκ!
Συλλογισμός



Παίζει να μην μπορώ να follow. Ίσως γιατί δεν είμαι αρμόδιος και δεν μπορώ να αναλάβω την ευθύνη του sharing. Tης διάθεσης, της ευθυμίας, της μεγαλοφυΐας της τέχνης της φωτογραφίας, της υστεροφημίας και γενικά όλης της ανοησίας, του tagged friend-college-family-bestie-coworker-employee-soulmate-interest-love interest-sexfriend και τα παρελκόμενα της απήχησης ή μη, εμού και των άλλων.
Θέλω.
Δεν μπορώ να πω...θέλω.
Όσο όμως μεγαλώνω, ο αμφιβληστροειδής μου μικραίνει. Τείνει να γίνει, αυτό που επιθυμούσε πάντα στην μαγεία των εικόνων που λαμβάνει και μεταφράζει, το ναρκισσιστικό πεντάχρονο που αγαπά τον εαυτό του.
Διαχωρίζει λοιπόν ο νους μου μέσα σε αυτό τον χαρτοπόλεμο fake "post it", posts , ο,τί δεν είσαι μέσα εσύ, εκεί.
Ήσουν μόνο για μια στιγμή στην πραγματικότητα. In instant reality (σωστά το γράφω;).
...και τώρα; πουφ!
Δεν είμαι αντισόσιαλ νετγουορκ τάιπ, αλλά τα αστέρια, το super moment, το merchandise, το yolo mood, τα live like a bee hive, το nobehave, τα precious moment save, τα βλέπω σαν τη συνταγή του ιμάμ που χρησιμοποιούσε η γιαγιά μου.
Δεν αντιγράφετε,
δεν έχει την ίδια γεύση άμα μπει ψυγείο,
τρώγεται ζεστό στο ταψί εκείνη τη στιγμή
και δεν έχει την ίδια καούρα στο στομάχι όπως παλιά.
Είναι μονάχα μια θύμηση γλυκειά.
Τον αλγόριθμο της αποκρυπτογράφησης εκείνης της instant precious moment τον ξέρουν μόνο τα μάτια μου.

in my humble opinion

Μέχρι να 'ρθεί η δευτέρα παρουσία και να ξαναφάω ένα σωστό φαγητό,
μέχρι να μπει η κάμερα πίσω από το μάτι μου και οι νευρωνές μου σε application,
θα ζω ένα δράμα ωιμέέέ :P :P :P :P :P
Αλλά παίζει ως τότε να σέβομαι και την ιδιωτικότητα σου. Ίσως την instant και μη, πραγματικότητα σου. Ίσως και τον χρόνο μου που με τραβάει να τραβήξω μια photo instant με ανοιγόκλεισμα των οφθαλμών μου δίπλα στο ποτό μου, με μια καλή παρέα.

Άντε και πότε θα σας δω; in reality ε;

Από το σκιαχτράκι του φόβου των ματιών σας, το τυχερό. Το λιγάκι μόνο...μα τυχερό.   


The scarecrow

Τετάρτη 18 Ιουλίου 2018

απλότητες

Όχι.
Δεν γνωρίζω.
Δεν θέλω.
Φεύγω.
Κάνε ότι καταλαβαίνεις.
Δικαίωμά μου.
Θα κάνω χωρίς εσένα .

Αυτές είναι λέξεις και φράσεις που θέλουν στύλ και συχνότητα. Ιδιαίτερα όταν δεν τις χρησιμοποίησες ως τώρα, όσο θα έπρεπε.

Θέλω.
Δεν με νοιάζει.
Αγαπώ.
Αγκάλιασε με.
Πέρασα όμορφα.
Σε σκέφτηκα.

Αυτές είναι λέξεις  και φράσεις που θέλουν απλότητα και καθημερινότητα. Είναι για ανθρώπους που κλείνουν τα μάτια και μέσα τους ξυπνάνε σύμπαντα και η γωνία τους σε ένα κρεββάτι είναι σαν κήπος με όλα τα λουλούδια της πλάσης.

Πέμπτη 12 Ιουλίου 2018

Νύχτα

Εσύ ή θα γραφτείς εύκολα ή θα με ξεκάνεις και δεν δύναμαι την παρούσα στιγμή.

Η νύχτα είναι κούκλα.Είναι όμορφη πάντα, όπως κι αν την συναντήσεις. Φοράει ένα υπέροχο μαύρο φόρεμα με κάτι τυραντάκια που λιποθυμάνε συχνά. Έχει κι ένα φεγγάρι ανησυχία και μαγκιά στο βλέμμα και στην νύστα της. Αυτοπεποίθηση έχει, χωρίς πεποίθηση και τέλεια υπέροχα μάτια...
Μικρούλα είναι και το καλοκαίρι ακόμα πιο μικρή. Συνέχεια βουτιές κάνει στην θάλασσα και μαυρίζει κιάλλο. Σαγηνευτική και ένα σκασμό κοπλιμέντα ακόμα, που δεν χωράνε σε αυτό το φτωχό κειμενάκι.
Όμως σε αυτό το μικρό διάστημα που πέφτει πάνω σου προλαβαίνει και την κάνει την ζημιά.

Να θυμηθώ λιγάκι και να ξεσκονίσω.


Χωρίζω τα χρώματα που βγάζει το φως
τις σκέψεις όταν είμαι καλός ή κακός
για μια φορά ακόμα να γράψω σκοπός
ξέρω, δεν έχει πέραση ο τρόπος αυτός

Δεν ξέρει νοήματα που δείχνουν τα μάτια
για πόσο περνάει κάτι στην πλάκα
πότε αγριεύει και γίνεται μύλος
και πότε λυσσάει και γίνεται σκύλος

Μαρέσει όμως, γιατί 'ναι λιτός
δεν λέει πολλά και ξέρει το πως
να ριμάρει τις λέξεις να φτιάχνει παιχνίδια
να γλιστράει να φεύγει συνέχεια απ τα ίδια


Σε ξέρει, σε βρίσκει, σε βάζει για ύπνο
με σιρόπια που φτάνουν να κάνεις τον ξύπνιο
μα όσα κι αν πω, θα μου στάζουνε κι άλλα
μέσα μου ακόμα φαντάζουν μεγάλα

Όνειρα ξέμπαρκα με δράκους και μύθους
στην μέση εσύ, στην ομίχλη του πλήθους
κι όσες φορές κι αν φωνάξω μην φύγεις
προτιμώ να σου αφήσω ένα "μου λείπεις"

Νύχτα, καληνύχτα στα μάτια σου επάνω,
σονάτα, πρελούδια πετούν σε ένα πιάνο
την οθόνη μου κλείνω γυρνάω... στα ίδια
αυτά από μένα... τα λίγα...στολίδια.

Κάτι τέτοιο λοιπόν, για να μαζέψω το μεθύσι μου και για να πω μια καληνύχτα...ή μάλλον καλημέρα.

Tin.