Νύχτα

Εσύ ή θα γραφτείς εύκολα ή θα με ξεκάνεις και δεν δύναμαι την παρούσα στιγμή.

Η νύχτα είναι κούκλα.Είναι όμορφη πάντα, όπως κι αν την συναντήσεις. Φοράει ένα υπέροχο μαύρο φόρεμα με κάτι τυραντάκια που λιποθυμάνε συχνά. Έχει κι ένα φεγγάρι ανησυχία και μαγκιά στο βλέμμα και στην νύστα της. Αυτοπεποίθηση έχει, χωρίς πεποίθηση και τέλεια υπέροχα μάτια...
Μικρούλα είναι και το καλοκαίρι ακόμα πιο μικρή. Συνέχεια βουτιές κάνει στην θάλασσα και μαυρίζει κιάλλο. Σαγηνευτική και ένα σκασμό κοπλιμέντα ακόμα, που δεν χωράνε σε αυτό το φτωχό κειμενάκι.
Όμως σε αυτό το μικρό διάστημα που πέφτει πάνω σου προλαβαίνει και την κάνει την ζημιά.

Να θυμηθώ λιγάκι και να ξεσκονίσω.


Χωρίζω τα χρώματα που βγάζει το φως
τις σκέψεις όταν είμαι καλός ή κακός
για μια φορά ακόμα να γράψω σκοπός
ξέρω, δεν έχει πέραση ο τρόπος αυτός

Δεν ξέρει νοήματα που δείχνουν τα μάτια
για πόσο περνάει κάτι στην πλάκα
πότε αγριεύει και γίνεται μύλος
και πότε λυσσάει και γίνεται σκύλος

Μαρέσει όμως, γιατί 'ναι λιτός
δεν λέει πολλά και ξέρει το πως
να ριμάρει τις λέξεις να φτιάχνει παιχνίδια
να γλιστράει να φεύγει συνέχεια απ τα ίδια


Σε ξέρει, σε βρίσκει, σε βάζει για ύπνο
με σιρόπια που φτάνουν να κάνεις τον ξύπνιο
μα όσα κι αν πω, θα μου στάζουνε κι άλλα
μέσα μου ακόμα φαντάζουν μεγάλα

Όνειρα ξέμπαρκα με δράκους και μύθους
στην μέση εσύ, στην ομίχλη του πλήθους
κι όσες φορές κι αν φωνάξω μην φύγεις
προτιμώ να σου αφήσω ένα "μου λείπεις"

Νύχτα, καληνύχτα στα μάτια σου επάνω,
σονάτα, πρελούδια πετούν σε ένα πιάνο
την οθόνη μου κλείνω γυρνάω... στα ίδια
αυτά από μένα... τα λίγα...στολίδια.

Κάτι τέτοιο λοιπόν, για να μαζέψω το μεθύσι μου και για να πω μια καληνύχτα...ή μάλλον καλημέρα.

Tin.