instantάποψη

Τρεις μέρες έκανε να συνέλθει το μάτι μετά το κλίκ!

Συλλογισμός



Παίζει να μην μπορώ να follow. Ίσως γιατί δεν είμαι αρμόδιος και δεν μπορώ να αναλάβω την ευθύνη του sharing. Tης διάθεσης, της ευθυμίας, της μεγαλοφυΐας της τέχνης της φωτογραφίας, της υστεροφημίας και γενικά όλης της ανοησίας, του tagged friend-college-family-bestie-coworker-employee-soulmate-interest-love interest-sexfriend και τα παρελκόμενα της απήχησης ή μη, εμού και των άλλων.
Θέλω.
Δεν μπορώ να πω...θέλω.
Όσο όμως μεγαλώνω, ο αμφιβληστροειδής μου μικραίνει. Τείνει να γίνει, αυτό που επιθυμούσε πάντα στην μαγεία των εικόνων που λαμβάνει και μεταφράζει, το ναρκισσιστικό πεντάχρονο που αγαπά τον εαυτό του.
Διαχωρίζει λοιπόν ο νους μου μέσα σε αυτό τον χαρτοπόλεμο fake "post it", posts , ο,τί δεν είσαι μέσα εσύ, εκεί.
Ήσουν μόνο για μια στιγμή στην πραγματικότητα. In instant reality (σωστά το γράφω;).
...και τώρα; πουφ!
Δεν είμαι αντισόσιαλ νετγουορκ τάιπ, αλλά τα αστέρια, το super moment, το merchandise, το yolo mood, τα live like a bee hive, το nobehave, τα precious moment save, τα βλέπω σαν τη συνταγή του ιμάμ που χρησιμοποιούσε η γιαγιά μου.
Δεν αντιγράφετε,
δεν έχει την ίδια γεύση άμα μπει ψυγείο,
τρώγεται ζεστό στο ταψί εκείνη τη στιγμή
και δεν έχει την ίδια καούρα στο στομάχι όπως παλιά.
Είναι μονάχα μια θύμηση γλυκειά.
Τον αλγόριθμο της αποκρυπτογράφησης εκείνης της instant precious moment τον ξέρουν μόνο τα μάτια μου.

in my humble opinion

Μέχρι να 'ρθεί η δευτέρα παρουσία και να ξαναφάω ένα σωστό φαγητό,
μέχρι να μπει η κάμερα πίσω από το μάτι μου και οι νευρωνές μου σε application,
θα ζω ένα δράμα ωιμέέέ :P :P :P :P :P
Αλλά παίζει ως τότε να σέβομαι και την ιδιωτικότητα σου. Ίσως την instant και μη, πραγματικότητα σου. Ίσως και τον χρόνο μου που με τραβάει να τραβήξω μια photo instant με ανοιγόκλεισμα των οφθαλμών μου δίπλα στο ποτό μου, με μια καλή παρέα.

Άντε και πότε θα σας δω; in reality ε;

Από το σκιαχτράκι του φόβου των ματιών σας, το τυχερό. Το λιγάκι μόνο...μα τυχερό.   


The scarecrow