Freedom

Είναι και αυτή η ελευθερία μυστήριο πλάσμα. Σου γυαλίζει τρέχεις από πίσω της σαν το βλαμμένο-ερωτευμένο, πολεμάς η σου χαρίζεται  και μετά;...
Μα τι συμβαίνει;
Είναι η ανάσα της που βρωμάει καθαρό οξυγόνο;
Είναι τα χέρια της βελούδινα αγκάθια;
Είναι η στόφα της αρχοντικά φτωχή;
Μιλάει πολύ ελεύθερα και σε σκλαβώνει;

Και δεν στεριώνει;

αυτή...η σχέση;

Ίσως να μπαίνει στη μέση αυτός.
Ο εγωισμός.
Που διαβάλλει. Γιατί την θέλει πίσω, άσχετα αν όλο την πετάει.
Λέει:

"Δεν σου αξίζει εσένα αυτός"

Και δίκιο έχει αυτός ο εγωισμός.

Γιατί για τέτοιο πλάσμα γίνεσαι καπνός.
Πραγματικός.
Βάζεις φωτιά στην ύπαρξη σου και καις τα υλικά δεσμά σου για να της δώσεις...την ψυχή σου.

(το παράκανα με τον ποιητικό λόγο)

Τέτοια κουκλάρα είναι μα αρκούμαστε στις μέτριες και ονόματα δε λέμε...μοναχικότητα, επιφάνεια, εμφάνιση, ιλαρότητα, ασφάλεια(είμαι μαρτυριάρης). Μένουν μαζί σου εύκολα και που να τρέχεις τώρα;;;

Εγώ όμως τι θα κάνω με εσένα Ρία;
Που βγαίνει από το Ελευθερία;
κι είναι βαρύ το όνομά σου να το προφέρω ολόκληρο...
Και μου θυμίζει πινακίδα αυτοκινήτου,
Και μου ρχεται να τρέξω στον κόσμο ολόκληρο!


Φορ φριντ(ο)(α)μ