ΕΕΕΕΕΕΙΙΙ
Το Βασίλειο της σκόνης ΕΔΏ(αιδό) στο πουθενά
ξυπνά μήνα Σεπτέμβρη για μια φορά ξανά
θέλει να ζήσει μα πεθαίνει και όλο θα ρωτά
γιατί δεν ζούνε εδώ ιππότες μονάχα ξωτικά
ίσως
για πάτωμα όταν χτίσανε στρώσανε μαύρες τρύπες
και για ταβάνι κόκαλα από όρνια κι από γύπες
στην απλωσιά του δυτικά ανθίζουν μόνο κάκτοι
κι εκεί μπροστά στην πύλη του συντρίμμια από στάχτη
απέθαντο
τριάντα χρόνια τώρα του τάζουνε χρυσάφι
λες και το φτύσανε όταν μπάζωσαν και πλημμυρίζει θειάφι
στράβωσε η μοίρα του απάνω στα δεσμά του
μια στρατιά από δαίμονες είναι τα αφεντικά του
οι απαίσιοι
εκεί που ανατέλλει κι ασπρίζει στα διαμάντια
στέλνουν διαολοεπιστάτες και η τσέπη μένει άδεια
μα εκεί... μελίσσι άναρχο... το κέρδος να επιφέρει
κι ας ξέρει πως.. βρώμικα δάχτυλα βουτάνε μες στο μέλι;
......
πεινάει ουρλιάζει καίγεται μα λιώνει τα πετράδια
ας ξημερώνει μέρα δύσκολη θα τρώει απ τα αποφάγια.
ένα τσογλάνι βρέθηκε, φυσάει ψυχή μες την πανούκλα
βαλθήκανε να τον βαφτίσουνε κι αυτόν την ξύλινη τους κούκλα
για λίγο ακόμα
κρατάει το κωλόπαιδο, στοίχημα βάζουν μέχρι πόσο
σε ένα τραπέζι κάθονται γελάνε κάθε τόσο
δεν έχει υποστήριξη αλλιώς θα τους #!@$&#!
υπάρχει φόβος ερημιάς γιαυτό μονάχα δεν μιλούσε
ως τώρα μα
νιώθει στα όρια πως έφτασε, πονά η ψυχή που έδωσε
λυπάται πια (τον αδερφό του)τον εαυτό του, αυτόνε και το βιό του
τ' αγάπησε προσπάθησε, μα η ώρα έχει φτάσει
να εγκαταλείψει, να χαθεί, να πάει να ξαποστάσει....
Λίγο ακόμα σκιαχτράκο. Tin
Το Βασίλειο της σκόνης ΕΔΏ(αιδό) στο πουθενά
ξυπνά μήνα Σεπτέμβρη για μια φορά ξανά
θέλει να ζήσει μα πεθαίνει και όλο θα ρωτά
γιατί δεν ζούνε εδώ ιππότες μονάχα ξωτικά
ίσως
για πάτωμα όταν χτίσανε στρώσανε μαύρες τρύπες
και για ταβάνι κόκαλα από όρνια κι από γύπες
στην απλωσιά του δυτικά ανθίζουν μόνο κάκτοι
κι εκεί μπροστά στην πύλη του συντρίμμια από στάχτη
απέθαντο
τριάντα χρόνια τώρα του τάζουνε χρυσάφι
λες και το φτύσανε όταν μπάζωσαν και πλημμυρίζει θειάφι
στράβωσε η μοίρα του απάνω στα δεσμά του
μια στρατιά από δαίμονες είναι τα αφεντικά του
οι απαίσιοι
εκεί που ανατέλλει κι ασπρίζει στα διαμάντια
στέλνουν διαολοεπιστάτες και η τσέπη μένει άδεια
μα εκεί... μελίσσι άναρχο... το κέρδος να επιφέρει
κι ας ξέρει πως.. βρώμικα δάχτυλα βουτάνε μες στο μέλι;
......
πεινάει ουρλιάζει καίγεται μα λιώνει τα πετράδια
ας ξημερώνει μέρα δύσκολη θα τρώει απ τα αποφάγια.
ένα τσογλάνι βρέθηκε, φυσάει ψυχή μες την πανούκλα
βαλθήκανε να τον βαφτίσουνε κι αυτόν την ξύλινη τους κούκλα
για λίγο ακόμα
κρατάει το κωλόπαιδο, στοίχημα βάζουν μέχρι πόσο
σε ένα τραπέζι κάθονται γελάνε κάθε τόσο
δεν έχει υποστήριξη αλλιώς θα τους #!@$&#!
υπάρχει φόβος ερημιάς γιαυτό μονάχα δεν μιλούσε
ως τώρα μα
νιώθει στα όρια πως έφτασε, πονά η ψυχή που έδωσε
λυπάται πια (τον αδερφό του)τον εαυτό του, αυτόνε και το βιό του
τ' αγάπησε προσπάθησε, μα η ώρα έχει φτάσει
να εγκαταλείψει, να χαθεί, να πάει να ξαποστάσει....
Λίγο ακόμα σκιαχτράκο. Tin
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Θα εξεταστεί και θα αγνοηθεί.