Προς εαυτόν

 
Η προβολή σου με κουράζει.Με εξαντλεί.Δεν έχω χρόνο να ψάξω να βρω που είσαι μέσα σε όλο αυτό τον πλανήτη από ονόματα και πράγματα που σε πλαισιώνουν, σε απαρτίζουν.Προχωράς χωρίς να με προσέχεις μιλώντας για άλλους και άλλα. Ποτέ για σένα.

(αντιμεταβίβαση)

Εγώ; Που είμαι εγώ; Εγώ είμαι εδώ σε ένα  μέρος που προσπέρασες, να σε κοιτάζω, να ελπίζω μην χαθείς.   

Ενδιαφέρομαι για σένα. Για σένα μόνο. Όχι για το επάγγελμα σου.Δεν με νοιάζει...και δεν δίνω δεκάρα για το status σου, την εμφάνισή σου, την ηλικία σου, τα λεφτά σου, τα κεκτημένα σου, τα δανεικά-ιδανικά σου.
Τι δεν καταλαβαίνεις;
Ενδιαφέρομαι για σένα. Με δόλο για να κλέψω απ' το χαμογελό σου. Να φωλιάσω και γω στην απλή ευτυχία σου. Στον αέρα σου. Στον ήλιο σου. Στης μέρας τις ανάσες σου.
Ναι ενδιαφέρομαι για σένα, για να σου πω πως όλα τα προβλήματά σου είναι δικά σου και με γειά σου, μα μην μείνεις πολύ σε αυτά ή έστω κάνε ένα διάλειμμα μαζί μου και ξαναγυρνάς σε αυτά σε δέκα λεπτά... αύριο... μεθαύριο... μακάρι-ίσως ποτέ.

Τι είναι αυτά που λέω; Μήπως σε κοροϊδεύω;
Μπορεί.
Το κάνω από αγάπη όμως.
Γιατί είμαι ο εαυτός σου.
Δικός... σου.
Το παιδί σου.
Η ψυχή σου.
...και σου εύχομαι η μέρα σου να είναι διαφορετική κι ας είναι στενάχωρη
και δεν αργεί,
να πέσει βροχή-Βροχή μέσα στα μάτια σου, χαρά σαν βραχυκύκλωμα, μια αντίδραση απλή.
...σε αυτή σου την ανόητη ροπή...
να αφιερώνεσαι σε πράγματα, που ζουν-απομυζούν από εσένα και δεν τα νοιάζει καν... αν είσαι εκεί!



Tin and the scarecrow