χωρίς αντισηπτικό

Άντε καλή αρχή. Μεταξύ σοβαρού κι αστείου.Λίγο άσπρο και πολύ μαύρο ή και το ανάποδο.

Έχει κιτρινίσει θόλωσε η οθόνη μου και ένας φίλος στην ηλικία μου έκανε καταρράκτη.Τι σημαίνει αυτό; Ότι τα πράγματα δεν είναι καθόλου μα καθόλου ευνοϊκά. Μέρες καθόλου, ελάχιστες, φορεμένες στα ίδια και χωρίς ελκόμενα και παρελκόμενα. Το ποντίκι του υπολογιστή μου έχει χαλάσει από τα διπλά κλικ και τίποτα δεν κάνει κλικ σε ένα κενό μυαλό.

Μπορεί και να νόσησα.

Πάλι...

Αηδία κατάντησα κι ούτε που έντυσα αυτές τις μέρες, με δυο γραμμές της προκοπής, μια λευκή σελίδα. 

Χωρίς αντισηπτικό λοιπόν γιατί απλά το σιχαίνομαι και γιατί όταν ήμουν μικρός έμαθα απλά...να πλένω τα χέρια μου συχνά. Το αντισηπτικό είναι πεταμένη αλκοόλη που έχασε τον δρόμο της κι αντι να αποκτήσει γεύση να πάρει τον δρόμο τον σωστό να πάει να χαλάσει ένα συκώτι, κατέληξε να εξατμιστεί σε δυο παλάμες άσκοπα. Τι λέω;

Ξέρω τι λέω! όπως κι εσείς! μα πως το λέω; οτί πριν πεθάνω από μια πανδημία, η ζωή θα φτάσει να χει λιγότερη αξία κι από αυτή της θειάς της Φόσου (απ το εφόσον) όταν καθόταν στο μπαλκόνι και μίλαγε με τις γρές για κάτι άδοξες μοίρες, σκάγια που εξοστρακίστηκαν. 

Χωρίς μάσκα λοιπόν, παρανομία.

Χωρίς αντισηπτικό, 

βρωμιά και αλητεία, 

ίσως η τελευταία αναρχία 

μη μεταδοτική μου δήλωση σε αυτά τα αρχεία που θα συλλέξω μια φορά κι έναν καιρό.

 

___/\__\/___

 

Φεβρουάριος   

Σήμερα το μενού έχει ανάλυση ποσότητας ανθρώπου. Με στιγμιαίους υπολογισμούς προσωπικά το 2% από εμένα βρίσκεται εδώ. Ένα πολύ καλό ποσοστό που ανταγωνίζεται το επίπεδο ύπνου. Ντίαρ φακ έχει καλό καιρό σήμερα και βαριέμαι να ζήσω. 

Αύριο θα πάω να δω λίγο τη θάλασσα όχι για τους ρομαντισμούς ,για μένα, μόνο για μένα. Αρκεί να έχει καλό καιρό και θα πάω να με παρενοχλήσει. Να μου ζουλήξει το μυαλό μου και να πει βρωμόλογα στην τερατώδη ψυχούλα μου. Έχω και χαρτί μετακινήσεων μα θα προτιμούσα να είχα το τρελόχαρτο μου. Μου το πήρανε πίσω γαμώτο είπανε οτί είμαι καλά και τώρα ποιος κάνει πάλι τον ίδιο αγώνα.

(Μια στιγμή να βγω λίγο από μέσα μου) 

Έμαθα και για σένα ότι πας καλά, ότι προχώρησες. Ε ναι, εμένα θα περίμενες; Εμένα και τις γραμμές μου;  Έχεις πολλά να κάνεις, πολλά να ζήσεις, πολλά να δεχθείς, πολλά να αφήσεις. Εδώ έχει μόνο ασάφεια και σκόνη-πόσο την σιχαίνεσαι την ασάφεια ε; και η σκόνη μπαίνει στα μάτια σου ε;

(μια στιγμή να επιστρέψω πάλι μέσα σου)

Εκεί που έμαθα να σ αγαπώ με ξέχασες ενώ περίμενες.

Τι περίμενες;

Πόσες φορές νομίζεις οτι ζούμε;

Λένε το όριο είναι δυο 

Πάω να ποιητίσω για αυτό θα σταματήσω, μου απαγορεύεται κάτι να πω, κάτι να σου αφήσω, γιατί θα αδικήσω, το πως νιώθω.

Μικρές αυτοτελείς σκέψεις χωρίς αντισηπτικό, για τα κακώς κείμενα, να έχετε ένα υπέροχο βράδυ...

 

 

___/\__\/___

 

 

Σήμερα είχα ίλιγγο και τάση για εμετό(έγκυος θα είμαι μάλλον). Γιατί σφάξανε ένα κόκκορα για τα θεμέλια και μου 'ρθε κάπως. Βέβαια πρώτα φωνάξανε και έναν τράγο. Αλλά επειδή μου φέρνουν αλλεργία και βγάζω εξανθήματα σε επίμαχα σημεία είπα να απέχω κάπου πιο μακριά. Αργότερα αφού ρώτησα τον feel G αν έφυγε ο μπάτμαν και το γκόθαμ σίτυ είναι πια ελεύθερο, έσκασα μύτη κι εγώ. 

Παγανισμός ή εικονολατρία το ίδιο μου κάνει αν οι φάτσες είναι αυτές, κτήριο δεν στεριώνει και να μου το θυμάστε. Ε; Ναι. Θυμήθηκα τον πατέρα μου σήμερα. Όσο περνάνε τα χρόνια κι όσο προσπαθώ να μην του μοιάσω κάπου προς τα κει πάω. Για να γλιτώσω πρέπει να φύγω αλλά φοβάμαι πάλι να μην του μοιάσω κι άλλο και μείνω. 

Παρ όλη την ναυτία μου είμαι καλά και δεν το πολύ γουστάρω το πράμα. Οι καιροί δεν θέλουν ησυχία, φουρτούνες θέλουν, εκεί κολυμπάμε εκεί χαιρόμαστε. Όσα να χτίσεις στην άμμο τόσα κύματα θα ρθούν για να τα πάρουν..........Κάστρα

Φτιάξε ένα 

Χτίσε δύο (γιατί είσαι αχόρταγος) 

Σήκωσε ένα τρίτο (γιατί δεν έμαθες πότε να σταματάς)

Στοχάσου και ένα τέταρτο (διότι είσαι ηλίθιος) 

Μόνο να κουραστείς κάποια στιγμή να κάτσεις λίγο δίπλα μου

εδώ στο βρεγμένο τσιμέντο 

να γελάσουμε μαζί για ότι σιγούρεψες κι ήταν εφήμερο

σαν δυο διαβολάκια αναμμένα από χαρά 

αυτήν την κρύα νύχτα.  

___/\__\/___

 

 

Χωρίς αντισηπτικό κύριε μπάτσε έτσι θέλω να πασαλείψω την μούρη σου, με όλη την λάσπη που βρόμισαν τα χέρια μου μέχρι να φτάσω ως εδώ. Κοιτάς την ταυτότητα μου και το χαρτί μου. Για να 'ναι καθαρή η ταυτότητα αυτή έκανα τον μαλάκα πολλές φορές. Για να φτιάξω το χαρτί αυτό σπατάλησα 2 λεπτά από τον χρόνο μου. Μην με πιέζεις μπατσάκο. Αυτοί που σου χώνονται και χρωστάς την θεσούλα σου δεν τους κόβει γι αυτό κρατιέσαι ακόμα στην θεσούλα σου και ζεις το δημοσιοϋπαλληλίκι σου. Ήσυχα λοιπόν με το πως ζεις, να σαι καλό παιδί , ναι; "Αμαν-ναι-μπράβο"

Ήσυχα κι εσύ σκιαχτράκο μου, όταν χάνεις τον έλεγχο πολύ με νευριάζεις. Τα βάζουμε με ανθρώπους που αξίζουν, με τον μπάτσο βρήκες; Ξέρω είναι η κλεισούρα...anyway.

 

 

___/\__\/___

 

Από παρασκευή σε παρασκευή, μεγάλη ζωή, ίσως απαιτούμενα από οφειλή που πρέπει να ξεχρεωθεί. Τι ρουτίνα είναι αυτή; Ξύπνημα καφές πρωί. "Καλημέρα σας τι κάνετε; τι κρύο έχει η μέρα αυτή; Μέχρι το μεσημέρι αναποδιά και διαβολή. Άμα απογευματιάσει αναμονή μέχρι το βράδυ, να έρθει ο ύπνος και πάλι το πρωί.

Αν μας έβλεπε έστω και ένας άνθρωπος των σπηλαίων από αυτούς που ανακάλυψαν την φωτιά θα την έσβηνε σαν γόπα τσιγάρου στο έδαφος και θα σφύριζε αδιάφορα. Μα πάλι θα βρίσκοταν κι ένας άλλος να κάνει την βλακεία να την ξαναματανακαλύψει. Ντροπή. Ντροπή της εξέλιξης είμαστε μωρέ. Ντροπή της ντροπής της λέξης ντροπή. 

Ένα ντροπαλό εκκολαπτόμενο ανθρωπάκι με ρώτησε. 

-"Υπάρχουν έξυπνοι εξωγήινοι που έχουν έρθει στον πλανήτη μας;" 

-Πιθανόν και πιθανόν. 

-"Αυτοί αν ξαναέρθουν εδώ σε μας θα είναι φιλικοί η κακοί και θα θελήσουν πόλεμο να μας σκοτώσουν;" 

-Ένα πλάσμα που είχε το μυαλό και ανέπτυξε την τεχνολογία να φτάσει μέχρι εδώ είναι σίγουρο πως δεν θα ασχολούνταν μαζί μας. Όπως εσύ δεν ασχολείσαι με ένα μυρμήγκι έτσι δεν θα ασχολούνταν και αυτοί.

Η κωμωδία σε αυτές τις ερωτήσεις είναι πως δεν μπορείς να μιλήσεις όπως θα έπρεπε για το ανθρώπινο είδος το εκλεκτό κάποιου θεού. Να πεις: Κοίτα γύρω σου πόση μαλακία αιωρείται στον αέρα. Περισσότερη και από όλα τα άτομα αζώτου! Που να βρεις τόση σε όλο το σύμπαν να καταπιεί αυτήν εδώ;. Έτσι λοιπόν αποδεικνύεται οτί η μαλακία δεν έχει κάποια δύναμη εφάμιλλη της βαρυτικής έλξης πράγμα που είναι θετικό για την εξέλικτική πορεία του σύμπαντος.

 

Χωρίς αντισηπτικό με ποιητικοεξελικτικό προσανατολισμό

 

 

___/\__\/___

 

 Γράφει..."βαρέθηκα, σιχάθηκα, αηδίασα". Αναφερόμενος/η στα τρέχοντα γεγονότα της κοινής γνώμης. Βαρέθηκες λες και ακόμα επιμένεις. Σιχάθηκες λες και κάνεις σχόλια σωρηδόν . Αηδίασα λες και ακόμα βλέπεις. Νομίζω πως και εσύ όμως, κάτι δεν κάνεις καλά. 

Ερωτήματα. (Στον αριθμό τους, δεν ξέρω ακόμα).

Τέλειωσες με το καθήκον σου να ξυπνήσεις κάνοντας το χρέος σου σαν πολίτης να θορυβήσεις; Χόρτασες το αίσθημά της δικαιοσύνης που πηγάζει από μέσα σου; Έκανες ότι ήταν από μεριά σου να τιμωρήσεις έμμεσα την βρωμιά του κόσμου; Γιατί συνεχίζεις; Γιατί οργίζεσαι ακόμα περισσότερο ενώ έφτασες στο peak του θυμόμετρού σου; Έχει όριο το μίσος; Έχει τέλμα η βρώμα; 

Μόνο να ρωτήσω θέλω, μήτε να σε ιντριγκάρω μήτε να σε αναλύσω. Αλλά θα μπω και λίγο μέσα σου. 

Έκανες αισθητή την άποψή σου, σε κάθε λιγδιασμένη πληροφορία θα βουτάς το δαχτυλό σου; Η λεπτομέρεια γιατί είναι πιο πάνω από την γενική εικόνα για εσένα; Τι σημασία έχει αν το κάθαρμα, είναι πιο κάθαρμα απ το κάθαρμα; Πως αλήθεια βοηθάς όταν χάνεις τον έλεγχο λόγω της οργής σου; Θέλεις να πάρεις το νόμο στα χέρια σου μετά την ταραχή που πήρες από την μαζική συλλογή κάθε ανατριχιαστικής πληροφορίας που μάζεψες; Αλήθεια ποιό είναι το όριο;

Ότι και αν απαντήσεις είμαι μαζί σου. Μα εγώ τις μετρημένες σκέψεις και τα συμπεράσματα τα ολοκλήρωσα. Η λύσσα ξέρω από μικρός, πως είναι μεταδοτική. Σε κάθε δάγκωμα τα σκυλιά με χαμηλό ανοσοποιητικό νοσούν κι αυτά. Τα μάτια τους γίνονται κόκκινα και το μυαλό τους χάνεται. Βέβαια δεν θα γίνουν ποτέ σαν το κωλόσκυλο που κυνήγησαν μια φορά μα σίγουρα δεν θα είναι πια σε θέση να φυλάξουν τις αυλές τους. Έτσι γιατί νόσησαν και δεν ξέρουν που γαβγίζουν πιά και από άλλες πόρτες θα μπαίνουν κλέφτες.

Αφού λοιπόν βαρέθηκες, μην επιμένεις κι αφού λοιπόν σιχάθηκες, σταμάτα... κι έτσι όπως αηδίασες μην ζητάς άλλο. Φέρσου σαν αυτό που είσαι το δίκιο και ενδιαφέρσου μόνο για το αποτέλεσμα της πολυπόθητης δικαίωσης των. Μην γίνεις μόνο το κακομαθημένο πεκινουά της διπλανής, που γαβγίζει χωρίς λόγο μέσα στην νύχτα και στο τέλος το σιχαίνονται-βαριούνται κι αυτοί που το αγαπάνε...το σκυλιασμά του.

 

Αυτά και ζητώ και ένα συγνώμη χωρίς αντισηπτικό   

___/\__\/___

Ζηλεύω πολύ τους ανθρώπους που έχουν όμορφο γραπτό και στρωτό λόγο.Φυσικό είναι, έμαθαν πρώτα να διαβάζουν όμορφα βιβλία και μετέπειτα να γράφουν και οι ίδιοι. Δυστυχώς οι καιροί είχαν τόσα πράγματα να τραβήξουν την προσοχή μου κι έτσι δεν έμαθα ποτέ να προσέχω, την ορθογραφία, την σύνταξη, την εκλεπτυσμένη αλητεία που δίνει μια πένα προσεγμένη. Μόνο να σκαλίσω πρόλαβα αυτό το άπειρο που δίνει η σωστή λογοτεχνία.Ποτέ δεν είναι αργά...ποιος ξέρει; 

Ξέρω μόνο ένα τρόπο να γράφω, ανορθόγραφα με την καρδιά

μα η καρδιά κουράζετε να την προβάλεις συνεχώς με λέξεις που την χτυπούν 

και κουράζετε δυό φορές όταν μιλάει μόνο στους χτύπους της 

κι αυτοί γυρνούνε πίσω.

 

______

 

Καιρός πολύς χωρίς μια στάλα αντισηπτικό και πως πήγαινε τώρα αυτό;

 

-Έεεει, Τι κάνεις;

-...

-(καμιά απόκριση)

Σωστά!ξεχάστηκα. Λες και το τίποτα μπορεί να απαντήσει πέραν της μιας της λέξης,

"τίποτα"

(Από ευγένεια ανεπίστρεπτη απάντησα και ας μην έπρεπε.)

Τότε λοιπόν τίποτα να περνάς καλά εκεί στο τίποτα, εκεί που τόσο όμορφα ταιριάζεις 

και πρόσεξε, ε ...μην σου το τίποτα σου αυτό, ταράζεις.   

im off and im out ______